မန်းတုန်အောင် လမ်းဆုံကဟစ်ချင်ရင်ဖြင့်
Fri 27 November 2009
အချိန်တွေကလည်း ကုန်တာပိုမြန်သလိုပဲ မန္တလေးဆောင်းကို ငါခွဲခဲ့တာ ၂ နှစ်တောင်ရှိသွားခဲ့ပြီပဲ။ ငယ်ဘဝကတော့ တောင်ကြီးဆောင်းမှာ မီးဖိုနဲ့ကုန်ဆုံးခဲ့ရတယ် နောက်တော့ မန္တလေးဆောင်း။ ဆရာဖေပြောတဲ့ “ချမ်းပုံမှာ ကမ်းကုန်ရစ်တာမို ့ မန်းတုန်အောင် လမ်းဆုံကဟစ်ချင်တော့” ဆိုတာကို ငယ်ကတော့ တောင်ကြီးသားတစ်ဝက်ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော်ကရယ်တယ်။ ဒါပေမယ့် အညာဆိုတော့ရာသီဥတုက ကြမ်းပါတယ် ပူရင်လည်းအင်မတန်ပူသလို အေးရင်လည်း အင်မတန်အေးပါတယ် အနေကြာတော့မှ မန္တလေးဆောင်းလည်း သူ့နည်းသူ့ဟန်နဲ့ အင်မတန်အေးတာသိလာတယ်။
မနက်ခင်းချမ်းချမ်းစီးစီးမှာ သူများတွေကျန်းမာရေးဆိုတော့ ကိုယ်လည်းကျန်းမာရေးပေါ့ ကျုံးဘေးလမ်းလျောက်တယ် တစ်ခါတစ်လေပြေးရှိပါတယ်။ မောင်နှမလေးယောက် အများလိုပဲကျုံးဘေးလမ်းလျောက် ဒါပေမယ့်သူများလို ခြေကျင်မဟုတ်ဘူး ကျုံးကဝေးလို့ဆိုင်ကယ်နဲ့ ကျုံးအရှေ့ထိပ်က သူငယ်ချင်းအိမ်ကိုသွား ဆိုင်ကယ်ထားပြီးမှ သူငယ်ချင်းကိုခေါ်ပြီး အရှေ့ကျုံးအတိုင်း မန္တလေးတောင်ဘက်အထိ လမ်းလျောက်လေ့ရှိတာပါ။ လူတင်မကပါဘူး ခွေးကလေးပါခေါ်လို့ အားလုံးပေါင်း လူငါးယောက်နဲ့ ခွေးတစ်ကောင်လို့ဆိုရမယ်။ ခွေးကလေးကို ခွေးအကြီးတွေမကိုက်ဖို့က ညီမနှစ်ယောက် တာဝန်ယူပေါ့ အစ်ကိုနှစ်ယောက်ကတော့ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေတဲ့ တရုတ်မလေးတွေကို ကြည့်ဖို့တာဝန်ယူပေါ့။ သူငယ်ချင်းရှမ်းလူပျိုကြီးကတော့ ရှေ့ကနေ မော့တော့မော့တော့နဲ့ ခပ်သုတ်သုတ်လျောက်လေ့ရှိတယ်။
မနက်ငါးနာရီလောက် မြူဆိုင်းနေတဲ့ ကျုံးရေပြင်နောက်က မြို့ရိုးတွေ တံခါးတွေကို အခုထက်ထိပြန်မြင်မိပါတယ်။ မှုံပြပြပဲမြင်ရတဲ့ မန်းလေးတောင်လည်း လွမ်းမိပါသေးတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ပြန်ပြီးထိမ်းသိမ်းထားတယ်ဆိုလည်း ရှေးမူတော့ပြန်မြင်ရပါသေးတယ်။ ပဒေသရာဇ်ကို သဘောကျတဲ့လူမဟုတ်ပေမယ့် ကျန်ခဲ့တဲ့အဆောက်အဦးတွေကိုတော့ တစ်ချိန်က ယဥ်ကျေးမှု့ ပြယုဂ်အဖြစ်တော့ ဂုဏ်ယူမိပါတယ်။ မန္တလေးလို့ပြောလိုက်ရင် ကျောင်းကသူငယ်ချင်းတွေ မျက်စေ့လည်ပေမယ့် Desktop မှာတင်ထားတဲ့ မြို့ရိုးပုံကိုမြင်တာနဲ့ ဗမာပြည်ကဘယ်နေရာဆိုတာ ကုလားလည်းသိတယ် တရုတ်လည်းသိတယ် မလေးလည်းသိကြပါတယ်။
မြို့ရိုးနဲ့အပြိုင်ကျုံးဘေးမှာ တရုတ်မအကြီးအငယ်အရွယ်စုံ ကက်ဆက်ချပြီး ယပ်တောင်အနီရောင်တွေ စတီးရောင်ထနေတဲ့ ပလတ်စတစ်ဓားတွေ တရုတ်ဝတ်စုံအပြည့်နဲ့ သိုင်းလေ့ကျင့်ခန်း လုပ်ကြပါတယ်။ ဒါလည်းဂုဏ်ယူစရာပါ နိုင်ငံရပ်ခြားမှာ သူတို့ယဥ်ကျေးမှု့ မပျောက်ပျက်အောင် ထိမ်းသိမ်းထားကြတာပဲ။ နိုင်ငံရပ်ခြားက ဒို့ဗမာများကတော့မသိ။ အိမ်အောက်ထပ်ဆင်းလိုက်တယ် လုံချည်စွန်တောင်ဆွဲနဲ့ အကျႌအပြင်ထုတ်ဝတ်ထားသလား သေချာတယ် ဘင်္ဂလားကုလား။ စွပ်ကျယ်အကျႌကိုအပေါ်ကဝတ်ပြီး ပုဆိုးကို ဘုန်းကြီးသင်းပိုင်လို လိပ်ပြီးဝတ်ထားသလား အဲဒါသေချာတယ် မလေးရှား။ ဗမာလား မရှိဘူးမဟုတ်ပါဘူး ရ ရက်နေလို့ ၁ ယောက်တွေ့ခဲပါတယ်။ အခုထက်ထိတော့ အိမ်နားကစျေးလည်း ပုဆိုးနဲ့စျေးဝယ်ထွက်ဆဲပါ။ ဓာတ်လှေကားပေါက်က မလေးအဘိုးကြီး တွေ့တိုင်းအမြဲပြောတယ် ငါတို့ဆီကကလေးတွေ ငါ့လိုလုံချည်မဝတ်ကြတော့ဘူးတဲ့ မင်းကတော့ လူငယ်ပေမယ့် မင်းတို့လူမျိုးအဝတ်အစား ဝတ်တတ်တာ အင်မတန် သဘောကျတယ်လို့ အမြဲဆုံတိုင်းပြောလေ့ရှိတယ်။
ဒီနှစ်တော့ မန္တလေးဆောင်းလည်း နှင်းတွေလည်းဆိ